شب ، بوی تنهایی می دهد …

شب ، چشم های پر از خوابی را دارد که

خیره شده اند به نوشته های تلخ … 

چشم هایی که دنبال جمله ای اند ،

که حرف دلشان باشد…

دنبال واژه هایی که دردشان را به اشتراک بگذارند …!

دنبال کسی که بگوید

حرفهایی که گفتنشان سخت است …

شب ، بوی تنهایی می دهد …

بوی درد ، بوی غم ، بوی اشک های پنهانی …

از تو که می نویسم

اتاقم لبریزاز هوای تو می شود

خوابهایم بوی تو را میگیرد

اغوشم سرشار از

خیال تو می شود

بسترم اکنده از

نوازشهای تو می شود

دلم غرق یاد تو می شود

بی انصاف ...

بعد تو

دل نه

دارم ارام ارام

جان می کنم ... .

خرمرا کشت این نگاه عاشقانه

شد برفنا این دل زآه عاشقا نه

بادرد وغم باناله ها شد دل هماوا 

تا پا نهادم من براه عاشقانه

    ای بی خبراز سوز وآه من کجایی

کن جلوه برمن در پگاه عاشقانه

رسوا شدم تا برتوافکندم نگاهی

باشد مرا بس این گناه عاشقانه

دیگر بتنگ آمد دلم ازاین جدایی

زین روزها و سال وماه عاشقانه !!!

در فراق یک دوست

رفتی و ز رفتنت زمان غمگین است ..

پرپر زدن پرندگان غمگین است ..

در گوشهء باغ ما که بلبل می خواند، 

بیچاره ز گل های خزان غمگین است ..

داغی که به روی زرد مهتاب زده ست،

از مرگ جوانان جهان غمگین است ..

واین لاله که داغ سینه اش می بینی،

از قسمت تلخ عاشقان غمگین است ..

ابری که به روز ماتمش می بارید،

بر حال غریب قهرمان غمگین است ..

بی غم نبود دلی اگر گل نبود،

غم نیز ز مرگ ناگهان غمگین است ..

لعنت به حرفایی که فقط مال وقتیه که مخاطب رو بغل کردی….! 

لعنت به نگاهی که نمیدانی معنایش رفتن است یا ماندن…..! 

لعنت به اون کسایی که دوستشون داشتیم اما قدر ما رو ندونستن! 

لعــنت به ضربانِ قلـبِ من … که فقــط بـرای تــو میزنــه …! 

اســتـعــــــــفا دادم لـعـنـــــــتــــــــی از عـــــــشــــق…!